ب تمام تان نگاه می کنم با حسرتی ک درد قلبم من را پس میزند
ب تمام بار هایی ک ورق خوردید اما ب وقتش بسته شدید اره اون وقتی ک تن تن باید ورق میخوردید بستم همگی تان را...
از تظاهر ب حال خوب خستم
درد شکست تو نابودم کرد
صبحا ب خاطر بابا شاد و شنگول اما ب محض غروب افتاب ،درد های من طلوع میکنه...
می دونم روزی میاد ک باید ب خاطر تمام استعداد ی ک دود کردم جواب پس بدم ،از همین حالا اعلام می کنم خالیم از پر...
خدا چرا معادله حل نمیشه؟
خدا میترسم اره خدا از رحمتی ک بش حکمت
خدا کاش این بار از من بگذری
خدا التماس نعره میزنه
من ادم کل شقیم خودتم خوب می دونی اما دارم التماس میکنم...
وقتی اون سوال سخت و لاینفک دیفرانسیلو برات ایمیل کردم و تو چقد محترمان پذیرا شدی و بهم اجازه دادی ک ازت ادرس ایمیل بخام
تو دلم گفتم خدا هر چی میخاد بهش بده هنوز سوالممو جواب نداده بودی و فقط از پستات متوج شدم ک دیفرانسیلو دوس داری همین برا همین ب خودم گفتم ازت بپرسم
ازت پرسیدم و تو جوابمو داده بودی
جواب سوالو ب استاد دانشگام نشون دادم
پریسا این جای صحبت استادو بهت نگفتم چون بعد کنکورت بود و دوس نداشتم کامنتی برات بذارم...
استاد گف:دانشجو ریاضی محضه ارشده ؟؟؟
گفتم استاد فقط ی داوطلب کنکوره
استاد گف بهت بگم :این سوادش و تسلطش رو مبحث دیفرانسیل دیوانه کنندس محال اون فقط ی دانش اموز باشه.اما گفتم استاد اون فقط ی دانش اموز عاشق دیفرانسیل همین
استاد گف از طرف کسی دکتری ریاضی محض داره:بهت بگم...
گف بگم قدر این استعداد و توانایی تحلیلشو بدونه اون روزی ادم بزرگی میشه خیلی بزرگ...ن ب خاطر اینک دیفرانسیل بلده،کسی ک بتونه این سوالو حل کنه از هر چرایی نمیگذره...
نوشتی ب خاطر استعدادی ک دود کردم...من ک اشکام هیچ وق در نمیاد حتی تمام زمان های شکستم با خوندن جملت اشک ریختم چون حداقلش من میفهمم از چ استعدادی حرف میزنی
اما پریسا تو حق نداری ،حق نداری ول کنی...
پریسا ارزشت را با ی رقم پایین نیا.من ن تو رو میشناسم ن هیچی اما ب قول استاد حل اون سوال ک در حد دکتری ریاضی محضه نشون دادی ک چقد کار بلدی
پریسا دست نکش همین...
گریه و لبخند
رفیق تو بگو کدومش رو باور کنم؟؟چن تا از اون سوالا حل ک نشدن...
رفیق چرا وقتی باید می بودم ،نبودم
رفیق از این حرفا زیاد شنیدم ک بهم گفتن...
اما رفیق توانایی ک ب کار نیاید چ فایده؟؟ن رفیق من ارزشمو ی رقم نمیدونم بحث من رقم نیس رفیق
بحث من خودممم ،خود من
ک وقتی میخاستمش نبود برا همه بود جز خودش ،رفیق...
اره رفیق
پریسااا پریسا
این اتفاق برا همه میوفته
همه ی ماها یروزی یجای مهمی از زندگیمون،اونی ک باید میبودیم نبودیم :)
اما مهم اینه ک خودمونو ببخشیم و ب خودمون فرصت جبران بدیم دختر :)
دیگه نذار این اتفاق تکرار شه و نذار این اتفاق باعثشه حال خوبت خراب،شه :)
قوی باش مهندس:)
میفهمم
ولی بحث من متفاوته،نمیشع گفتش و درد من ی چیز دیگس
اما بخشش ،حالا حالا فک نمیکنم
سخت خیلی سخته
درد من قابل فریاد نیس